Merhaba Annelik! 1. Trimester

Bu resim benim için çok kıymetli… Çerçevelenip evimizin en güzel yerine asılacak…

Asya’nın ailemizi 4 kişi olarak çizdiği ilk resim ve o bu yüzden çok mutlu… Asya’nın öğrendikten sonra, bu duruma alışma süreci devam ederken, ben şaşkınlık ve tedirginliğin bir arada yaşandığı bir dönemi atlattım. 1’inci Trimester bitti…

İkinci kez anne olacak olmama rağmen her şeyi unutmuş olduğumu da bu dönemde fark ettim. Tamamen sıfırdan başladım hatta sanki daha önce hiç anne olmamışım gibi.

Tabi ben bunu ilk öğrendiğim an çok sevinemedim. Daha önce yaşadığım 2 kayıp nedeniyle ciddi korkular yaşadım bile diyebilirim. Klasik herkesin düşündüğü gibi ben de ilk olarak hemen herkes öğrenmesin, aman dikkatli olalım filan dedim ama yine de tahmin ettiğimden erken duyurdum. E zor tabi… İnsan en çok mutluluğunu paylaşmak ister değil mi? Bir de o kadar çok beklemişken…

Sanırım 4 haftayı aştığında öğrendim miniği 🙂 Hemen öncesinde kabızlık ve kasık ağrıları oldu. Bunlar benim için en büyük belirtiler diyebilirim.

Kasık acıları, anlamsız uyku hali, mide yanmaları 1’inci Trimester’in getirisi.

2. ay başladığında hamile pantolonları şart oldu. Çünkü karnımın büyümesini geçtim ciddi anlamda kasık ağrılarım vardı. Beni en çok korkutanda buydu aslında… Çünkü düşük ve dış gebelik zamanı da benzer ağrılar söz konusuydu. Dedim ya unutmuşum hamileliği, meğer hamilelikte 1. Trimester boyunca oluyormuş bu ağrılar. Mide bulantısı ya da yiyeceklerden tiksinme olmadı bende. Bir boğa burcu olarak boğazıma hamilelikte daha çok düştüm. O sebeple hiç kilo alınmaması gereken 1. Trimester’de 3 kilo almayı başardım. 5 aylık hamile gibi bir göbeğim daha 2,5 ayda vardı yani. Maşallahım var 🙂

Ara ara olan mide ağrıları ise hiç yolumdan döndürmedi beni ve her şekilde yedim, yiyorum ve yiyeceğim gibi gözüküyor.

Baş dönmelerimin ise ilk hamileliğimde olduğunu hatırlamıyorum ama bu kez ilk günlerden itibaren sık sık oldu. Hatta bir kez ofisin ortasında öyle bir sarsıldım ki bir anda kendimi yerde buldum. Bu durum haftalar geçtikçe azaldı ama devam ediyor hala.

Ah bir de şu uyku hali yok mu… Mahvetti beni. Uzun süre evde, işte, her yerde uyuma potansiyelim vardı. Elim ayağım çekiliyordu anlamsız zamanlarda. Akşam yemekten sonra koltuğa yatıp, arada uyanıp ihtiyaçlarımı giderip yatak odasında uyumaya devam ettim. Uykuya dalamamak gibi birşey de olmadı. Yürürken bile uyuyabilirdim yani o kadar fenaydı durum. Bu dönemde eşimin hakkını ödeyemem tabi. Mutfağı topladı, sabah kahvaltılarımı akşamdan hazır etti, kızın ödevleri ile ilgilendi, elden geldiği kadar evi topladı. Arada da benim anlamsız triplerim vardı tabi. E çekecek tabi Allah Allah kolay mı canım?

Ancak şu şeker illeti büyük sorun işte… 12. haftaya kadar devam ettiğim insülin direnci ilacı kesildiğinde artık ciddi anlamda dikkat etmem gerekiyor.

Ben şeker hastası olmama rağmen hamilelikten önce MATOFİN adından bir insülün direnci ilacı kullanıyordum. Ancak doktorum insülin direnci ilacını hamile kalmak istediğim dönemde kesmedi ve aksine bunun hamile kalmama yardımcı olacağını söyledi. İlaca verdiği düzen ve dozda 12. haftaya kadar devam ettim.

Daha öncede anlattığım gibi bir de CORASPIN kullandım. Benim gibi şeker sorunu yaşayan ve 35 yaş üstü annelere, öncesinde bebek kayıpları yaşadıysa düşük dozda olan bebe asprinini veriyorlar. Düşükler %90 genetik sebeplerden oluyor ama nadiren de olsa annenin sağlık sorunlarından kaynaklı da olabiliyor. O nedenle verilen bebe asprini bu sorunların giderilmesinde yardımcı bir ilaç.

İlaçlar, ağrılar derken tabi ki güzel heyecanlarım da var. Benim bir kızım var ve cinsiyetini gerçekten çok merak ediyorum. İçime doğan erkek ama Asya bir kız kardeş istiyor.

Hala hiç birşey almadım ailemizin yeni üyesi için. 7 yılda herşey çok değişmiş ve ilk annelikte yaptığım gibi erkenden birşeyler almaya başlamayacağım.

Hatta özellikle hatırası kalacak konularda çok dikkatli davranmaya çalışacağım. Fotoğraf çekimi, şekeri, süsü vs.

Bilmem doğru mu düşünüyorum ama bunları yaparken Asya’ya ne yaptıysam o kadar. Ne bir eksik ne bir fazla olmasını istiyorum.

Zaten bunları düşünmeden önce evi bir düzenlemem lazım. O kadar yerleşmiş ve kalabalık bir evim var ki yeni üyemiz biraz zorlanabilir kendine yer edinmek konusunda. O nedenle evi biraz eksilteceğim 🙂

Sonrasında herşey harika olacak ve biz kocaman bir aile olacağız 🙂

Kaydet

Kaydet